برای اینکه بدانید ریزش مو دارید یا نه، می توانید هر روز صبح بالش خود را نگه کنید و ببینید آیا موی شما به شکلی غیر طبیعی و بیشتر از حد معمول ریزش داشته یا خیر. یکی دیگر از روش های پی بردن به ریزش مو این است که یک روز قبل از حمام و چهار روز پس از حمام ریزش موی خود را بشمارید و بر تعداد روزها تقسیم کنید؛ اگر ریزش مو در شما کمتر از پنجاه عدد در روز باشد پس جای نگرانی ندارد، اما در صورتیکه بیش از این باشد باید به فکر درمان ریزش مو در خود باشید. به طور کلی ریزش مو در دو دسته کلی قرار می گیرد: تلوژن و آناژن. ریزش مو از نوع تلوژن معمولا بعد از جراحی، زایمان، تب های شدید و تولد پدید می آید و معمولا پس از گذشت چند ماه خود به خود رفع می شد. اما در ریزش مو از نوع آناژن بخش اعظم موی سر می ریزد و به اصطلاح فرد دچار طاسی می شود. در مرحلۀ تلوژن موهایی که در حال استراح هستند می ریزند اما در مرحلا آناژن موهایی که در حال رشدند ریزش می کنند. عواملی همچون سرطان و سوء تغذیه می توانند به ریزش مو دامن بزنند. اختلالات تروئید به شکل کم کاری یا پرکاری تروئید و کاهش شدید وزن نیز می توانند منجر به ریزش موی شدید شوند. ریزش مو در فرد می تواند ناشی از عوامل ژنتیکی و ارثی نیز باشد.