باید دانست که تئوری مربوط به کاشت مو به نیمۀ اول قرن بیستم بر می گردد؛ در سال 1939 پزشکی ژاپنی به نام دکتر اوکودا (Dr.okuda) کاشت مو را از منظر نظری تبین و تشریح کرد و بیست سال بعد در سال 1959پزشکی آلمانی به نام اورنتریخ (Dr.orentrich) کاشت مو را عملی کرد. تاکنون چندین روش کاشت مو در دنیای پزشکی مطرح شده اند که برخی از این روش ها از محبوبیت بیشتری نسبت به برخی دیگر برخوردارند. در مجموع در زمینۀ کاشت مو بخش اهداء کننده بدن معمولا قسمت پشت سر است که فولیکول های مو با دقت زیاد از آن ناحیه برداشته می شوند و در ناحیه مورد نظر کاشته می شوند. چنانچه موهای پشت هم تراکم چندانی نداشته باشند کاشت مو با برداشتن مو از دیگر نواحی بدن صورت می گیرد. دو روش عمده ای که در زمینۀ کاشت مو از آن ها استفاده می شود عبارتند از FUT و FIT می باشند. روش FUT که با بیهوشی و خونریزی همراه است و به روش کاشت مو با جراحی معروف است به مراقبت های پس از عمل نیاز دارد. اما در روش FIT نیازی به بیهوشی و برش پوست و عمل طولانی نمی باشد. در این روش فرد بلافاصله پس از کاشت مو می تواند به فعالیت های روزانۀ خود بپردازد. باید توجه داشته باشید که اگر قصد کاشت مو را دارید باید علاوه بر انتخاب متناسب ترین روش برای خود، به مراکزی معتبر و پزشکانی با تجربه مراجعه کنید.